گمانه‌زنی علمی درباره احتمال رصد سیاره زمین توسط یک سفینه فضایی بیگانه
تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۹۳۷۰۳
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه خبری «اسپیس» (فضا) ، یک مقاله تهیه شده توسط یکی از دانشمندان دانشگاه هاروارد و نیز رئیس بخش اجسام پرنده ناشناس (UFO) در سازمان فضایی «ناسا» آمریکا ، این ایده را مطرح کرده که ممکن است یک سفینه‌فضایی بزرگ (mothership ) در منظومه خورشیدی حاضر بوده و با ارسال ردیاب‌های کوچک موسوم به «دانه‌های قاصدک» در حال تحقیق و بررسی درباره سیارات این منظومه از جمله زمین باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این دو در مقاله‌ای می‌گویند که ممکن است یک سفینه فضایی فرازمینی در محیط پیرامونی کهکشانی ما باشد و با ارسال فضاپیماهای کوچک موسوم به «دانه‌های قاصدک» منطقه فضایی پیرامونی ما را مورد کاوش قرار دهد همانطور که انسانها با ارسال فضاپیماهایی درباره سیارات دیگر تحقیقات می‌کنند.
«آوی لئوب» ستاره شناس در دانشگاه هاروارد و «شان ام. کِرکپاتریک» مدیر دفتر تحقیقات امور غیرمتعارف در وزارت دفاع آمریکا (AARO) که در ژوییه ۲۰۲۰ به منظور بررسی و مطالعه «اشیای مورد علاقه» در پنتاگون تاسیس شده است ، بتازگی پیش نویس مقاله‌ای با عنوان «موانع فیزیکی بر پدیده‌های هوایی ناشناس» منتشر کردند. این یک سند رسمی وزارت دفاع آمریکا نیست اما در مشارکت با پنتاگون تهیه و منتشر شده است.
لئوب برای تحقیقاتش در ارتباط با یک جرم فضایی بین ستاره‌ای خارج از منظومه خورشیدی موسوم به «اومواما» (Oumuamua) شناخته شده است. ستاره‌شناسان اولین بار در سال ۲۰۱۷ این جرم آسمانی شبیه به سیگار را ردیابی کردند و در ابتدا تصور کردند که یک شهاب‌سنگ یا ستاره‌دنباله‌دار است. اما شکل باریک و کشیده آن و فقدان غبارهای گازی موسوم به «کوما» و این حقیقت که در حال دور شدن با شتاب از خورشید بود ، پرسشهایی در خصوص تئوری شهاب‌سنگ بودن آن مطرح کرد. لئوب در عوض گفت که این جرم آسمانی یک سفینه فضایی بیگانه است.
شش ماه پیش از عبور نزدیک «اومواما» از کنار زمین ، یک شهاب کوچک بین خورشیدی با پهنای حدود یک متر به زمین اصابت کرد. این شهاب موسوم به IM۲ ارتباطی با امواما نداشت اما لئوب را به فکر فرو برد. این همزمانی او را بر آن داشت این احتمال را مورد بررسی قرار دهد که یک شئ مصنوعی بین‌ستاره‌ای ممکن است بطور بالقوه یک فضاپیمای مادر باشد که فضاپیماهای کوچک بسیاری را در حین عبور از نزدیکی زمین به بیرون پرتاب می‌کند؛ اقدامی که خیلی متفاوت از ماموریت‌های ناسا نیست.
لئوب و کرکپاتریک در پیش نویس مقاله خود موضوع اشیای پرنده ناشناس (UFO) را مورد بررسی قرار داده و گفته‌اند که فضاپیماهای تجسسی کوچک موسوم به دانه‌های قاصدک می‌توانند برای تحقیقات به زمین برسند بدون اینکه توسط ستاره‌شناسان ردیابی شوند زیرا احتمالا تا حدی کوچک هستند که نور خورشید را برای ردیابی توسط تلسکوپها به اندازه کافی بازتاب نمی‌دهند.
این کارشناسان می‌گویند که موجودات فضایی بیگانه احتمالا خواهان تحقیق درباره سیارات سنگی دارای اتمسفر در درون منظومه خورشیدی هستند . از فاصله دور سیارت زمین ، مریخ و زهره (ونوس) همگی جذابیت لازم برای تحقیقات را دارند و البته اگر موجودات فضایی متوجه وجود آب در زمین شده باشند جذابیت زمین برای آنها بیشتر هم شده است.
تمدن بیگانه احتمالی که فضاپیماهای تجسسی را ساخته است لازم نیست که بر روی سفینه فضایی مادر حضور داشته باشد حتمی محتمل است که دیگر ارتباطی هم با این سفینه فضایی نداشته باشد. تمدن بیگانه ممکن است حتی الان دیگر وجود هم نداشته باشد. بسیاری از ستارگان در منظومه خورشیدی میلیاردها سال پیش از خورشید شکل گرفته و یک سیاره قابل زیستن با حیات هوشمند ممکن است پیش از شکل گرفتن سیاره زمین فضاپیماهای تجسسی را ارسال کرده باشد.
هر چند برخی مقالات دیگر احتمال اینکه «اومواما» یک سفینه فضایی بیگانه باشد را رد کرده‌اند اما با این وجود وزارت دفاع آمریکا در سال گذشته با علاقه بیشتری اقدام به مطالعه و بررسی اجسام فضایی ناشناس کرده و تا کنون بیش از ۳۶۰ تحقیقات جدید درباره اجسام پرنده ناشناس به انجام رسانده است. در حدود نیمی از این اشیای ناشناس به عنوان بالن یا اشیای شبیه به بالن توضیح داده شده اند در حالی که نیم دیگر این اشیای ناشناس فاقد داده‌های کافی برای توضیح علمی هستند.
علم و آموزش دانستنی‌ها ۰ نفر برچسب‌ها اکتشافات فضایی فناوری علمیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: اکتشافات فضایی فناوری علمی اکتشافات فضایی فناوری علمی منظومه خورشیدی یک سفینه فضایی فضایی بیگانه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۹۳۷۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصویر روز ناسا: تلسکوپ‌های کمکی زیر آسمان پرستاره جنوب
با وجود شباهت به R2D2، ربات محبوب جنگ ستارگان (Star Wars)، این سه سازه هیچ ارتباطی به دنیای خیالی جرج لوکاس یا ربات‌هایی که می‌شناسید، ندارند. این سازه‌ها در رصدخانه پارانال واقع در صحرای آتاکامای شیلی قرار دارند و تلسکوپ‌های کمکی 1.8 متری را جای داده‌اند. تلسکوپ‌های کمکی برای تداخل‌سنجی مورداستفاده قرار می‌گیرند و به کمک ۴ تلسکوپ ۸ متری VLT می‌آیند. جهت تداخل‌سنجی، نور هر تلسکوپ با سیستمی از آینه‌ها در تونل‌های زیرزمینی هدایت می‌شود تا در نقطه کانونی مشترکی به هم برسند.
تداخل‌سنجی، تکنیک خلاقانه‌ای است که در آن، نور گردآوری‌شده از چند تلسکوپ کوچک با هم تداخل داده می‌شود تا تصویر تلسکوپ بسیار بزرگ‌تری که قطر آن با بیشترین فاصله بین تلسکوپ‌های کوچک برابری می‌کند، شبیه‌سازی شود. البته همانطور که انتظار دارید، این تکنیک فقط برای اجرام نسبتا پرنور قابل استفاده است، اما تفکیک بسیار بالایی را به ارمغان می‌آورد.
در حال حاضر، ۴ تلسکوپ کمکی (AT) عملیاتی‌اند؛ هرکدام مجهز به انتقال‌دهنده‌ای است که تلسکوپ را در امتداد مسیرهای ازپیش‌تعیین‌شده حرکت می‌دهد و با فراهم آوردن چینش‌های مختلف در ترکیب با تلسکوپ‌های ثابت ۸ متری، تداخل‌سنجی را در ابعاد مختلفی امکان‌پذیر می‌کند، به‌طوری‌که در بهترین حالت تصویری متناظر با تلسکوپ ۲۰۰ متری تهیه می‌شود.
بر فراز این سه تلسکوپ کمکی، ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک را می‌بینید، کهکشان‌های اقماری راه‌شیری که به‌ترتیب ۱۷۰هزار سال‌نوری و ۳۰۰هزار سال‌نوری با ما فاصله دارند. ستارگان شباهنگ و سهیل نیز که به‌ترتیب روشن‌ترین ستارگان شب‌های زمین به شمار می‌روند، در این تصویر دیده می‌ؤوند.
تابش سبزرنگی که بر فراز افق می‌بینید، «هواتاب» نام دارد. جو زمین در طول روز، گرم می‌شود و پس از غروب خورشید و کاهش دما، این انرژی اضافی را به شکل تابش سبزرنگ ضعیفی منتشر می‌کند که هواتاب خوانده می‌شود. با گذشت پاسی از شب، هوا نیز خنک می‌شود و هواتاب، ناپدید می‌شود. صحرای آتاکاما در ارتفاع بیش از ۵۰۰۰ متری از سطح آب‌های آزاد، پشت دیواره رشته‌کوه آند در آمریکای جنوبی (شیلی) واقع شده و یکی از بهترین مناطق رصدی زمین به شمار می‌رود.
اعتبار تصویر و حق چاپ: یوری بلتسکی، رصدخانه کارنگی لاس کامپاناس، پروژه جهان در شب (TWAN). برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
منبع: تصویر روز ناسا
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902786
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت